باشگاه ورزشی لاتزیو

باشگاه فوتبال لاتزیو ( به ایتالیایی: Sociata Sportiva Lazio ) یک باشگاه فوتبال ایتالیایی در شهر رم است که در لیگ سری آ رقابت می کند. لاتزیو در مجموع ۳۷ زیرمجموعهٔ ورزشی دارد که بیشتر از هر انجمن ورزشی دیگر در اروپا است.
پیراهن اصلی این تیم، آبی رنگ با شرت سفید است. بازی های خانگی به طور مشترک با رقیب بزرگ یعنی رم در ورزشگاه المپیک رم برگزار می گردد، ورزشگاهی با ظرفیت بالای ۷۰٬۰۰۰ نفر که پس از سن سیرو بزرگ ترین ورزشگاه در ایتالیا می باشد.
لاتزیو تاکنون دو بار سری آ را فتح کرده است که اولین بار در فصل ۷۴–۱۹۷۳ و بار دیگر در فصل۲۰۰۰–۱۹۹۹ می باشد. همچنین شش عنوان قهرمانی کوپا ایتالیا و یک قهرمانی یوفا و جام در جام اروپا را تا به امروز کسب کرده است.
Societa Podistica Lazio یا باشگاه دو و میدانی لاتزیو یا لاتسیو در ۹ ژانویه ۱۹۰۰ در ناحیه Prati شهر رم تأسیس شد. هدف از تأسیس باشگاه دربرگرفتن بیشتر شهر رم بود. ۹ عضو اصلی تأسیس کنندهٔ باشگاه، نام Lazio که استان در برگیرندهٔ شهر رم است را برای باشگاه انتخاب کردند.
در ۱۹۰۱، یکی از اعضای Racing Club de Paris فوتبال را وارد باشگاه لاتزیو کرد تا لاتزیو قدیمی ترین تیم فوتبال شهر رم و یکی از قدیمی ترین ها در ایتالیا باشد. تیم فوتبال به سرعت تشکیل شد، اگرچه اولین مسابقات رسمی در سال ۱۹۰۲ انجام شد. اولین مسابقه در تاریخ ۱۶ ماه May سال ۱۹۰۲ برگزار شد که حاصل آن برد ۳–۰ مقابل Societa Sportiva Virtus ( که اکنون این تیم از بین رفته است ) بود.
لاتزیو در ۱۹۱۲ به محض اینکه فدراسیون فوتبال ایتالیا اقدام به سازماندهی رقابت های قهرمانی در مرکز و جنوب ایتالیا کرد، به رقابت های لیگ ملحق شد و سه بار به مرحله پایانی رقابت های پلی آف راه یافت، اما با شکست در ۱۹۱۳ به Provercellie، در ۱۹۱۴ به Casale و در ۱۹۲۳ به Genoa ۱۸۹۳ هرگز موفق به قهرمانی نشد.
دههٔ ۱۹۵۰ ترکیبی از نتایج خوب و متوسط بود که با عنوان قهرمانی جام حذفی در ۱۹۵۸ همراه بود. در سال ۱۹۶۱ لاتزیو برای نخستین بار به سری بی سقوط کرد، اما دو سال بعد مجدداً به سری آ بازگشت. زیر نظر خوان کارلوس لورنزو مربی آرژانتینی، در ۱۹۶۴ لاتزیو با خط دفاعی مستحکم خود مقام معتبر هشتم را کسب کرد ( با تنها ۲۱ گل زده و ۲۴ گل خورده ) . برد ۳–۰ خارج از خانه مقابل یوونتوس بهترین نتیجهٔ فصل بود.
ستارهٔ آن سال ها Nello Governato هافبک تیم بود که بعدها به عنوان مربی باشگاه مشغول به کار شد. لاتزیو در ۱۹۶۷ سقوط کرد و سال بعد به سری آ بازگشت و در میان تیم های بالای جدول در رتبهٔ هشتم قرار گرفت.