باشگاه سرو پورتنیو یک باشگاه فوتبال حرفه ای اهل پاراگوئه است که در آسونسیون واقع شده است. سرو که در سال ۱۹۱۲ تأسیس شد، ۳۴ عنوان قهرمانی در دسته اول را به دست آورده و یکی از محبوب ترین باشگاه های فوتبال در پاراگوئه است. [ ۲] رئیس آن رائول زاپاگ و مدیر آن فاکوندو ساوا است. رقیب اصلی این تیم باشگاه الیمپییا است. آنها بازی های خانگی خود را در ورزشگاه ۴۵, ۰۰۰ نفری ژنرال پابلو روخاس انجام می دهند.
سرو پورتنیو در ۱ اکتبر ۱۹۱۲ توسط سوزانا نونیز و گروهی از جوانان به دنبال ایجاد یک باشگاه فوتبال جدید تاسیس شد. در زمان تأسیس سرو، وضعیت در پاراگوئه متشنج بود و بی ثباتی در دولت ناشی از رقابت های شدید بین دو حزب سیاسی پیشرو، پارتیدو کلرادو ( حزب کلرادو ) و پارتیدو لیبرال ( حزب لیبرال ) بود.
به دلیل تنش ها، بنیانگذاران باشگاه تصمیم گرفتند از رنگ های هر دو طرف، قرمز ( کلرادو ) و آبی ( لیبرال ) به عنوان رنگ های باشگاه به عنوان نماد اتحاد و دوستی بین پاراگوئه ای ها استفاده کنند. بعدها برای تکمیل رنگ های پرچم پاراگوئه از رنگ سفید روی شورت استفاده شد.
این باشگاه نام خود را مدیون نبردی است که در ۱۹ ژانویه ۱۸۱۱ بین نیروهای بوئنوس آیرس، آرژانتین ( پورتنیوس ) و ارتش پاراگوئه در همسایگی سرو مبائه ( تپه مبائه ) درگرفت ( که پس از آن نبرد به عنوان سرو پورتنیو ( تپه پورتنیو ) نامگذاری شد ) . در طول آن نبرد، نیروهای پاراگوئه ( در آن زمان مستعمره اسپانیایی بود ) توسط فرماندار اسپانیایی رها شدند اما همچنان توسط مقامات پاراگوئه رهبری می شدند که آنها را به پیروزی بزرگی در برابر سربازان پورتنیو رساند. این نبرد به عنوان "نبرد سرو پورتنیو" شناخته می شود و نقطه برجسته تاریخ نظامی پاراگوئه است.
در طول سال ها این باشگاه تعداد قابل توجهی از مسابقات قهرمانی کشور را به دست آورده است. با این حال، تا به امروز، علیرغم چند دوره خوب در جام لیبرتادورس، از جمله حضور در نیمه نهایی در سال های ۱۹۷۳، ۱۹۷۸، ۱۹۹۳، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹ و ۲۰۱۱، هیچ تورنمنت بین المللی را برنده نشده است.
اسوالدو آردیلس در مه ۲۰۰۸ به عنوان سرمربی به باشگاه ملحق شد، اما در اوت همان سال پس از نتایج ضعیف اخراج شد و پدرو تروگلیو جایگزین او شد. [ ۴]
در سال ۲۰۱۴، خوان خوزه زاپاگ، مدیرعامل سرو پورتنیو، با اشاره به فساد در فوتبال پاراگوئه صحبت کرد که افراد مختلف از او به دلیل نخریدن بازی ها شکایت کرده اند و اگر قرار بود باشگاه او قهرمان شود، آنها این کار را با خرید و دوپینگ بازیکنان برای قهرمان شدن انجام نمی دادند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسرو پورتنیو در ۱ اکتبر ۱۹۱۲ توسط سوزانا نونیز و گروهی از جوانان به دنبال ایجاد یک باشگاه فوتبال جدید تاسیس شد. در زمان تأسیس سرو، وضعیت در پاراگوئه متشنج بود و بی ثباتی در دولت ناشی از رقابت های شدید بین دو حزب سیاسی پیشرو، پارتیدو کلرادو ( حزب کلرادو ) و پارتیدو لیبرال ( حزب لیبرال ) بود.
به دلیل تنش ها، بنیانگذاران باشگاه تصمیم گرفتند از رنگ های هر دو طرف، قرمز ( کلرادو ) و آبی ( لیبرال ) به عنوان رنگ های باشگاه به عنوان نماد اتحاد و دوستی بین پاراگوئه ای ها استفاده کنند. بعدها برای تکمیل رنگ های پرچم پاراگوئه از رنگ سفید روی شورت استفاده شد.
این باشگاه نام خود را مدیون نبردی است که در ۱۹ ژانویه ۱۸۱۱ بین نیروهای بوئنوس آیرس، آرژانتین ( پورتنیوس ) و ارتش پاراگوئه در همسایگی سرو مبائه ( تپه مبائه ) درگرفت ( که پس از آن نبرد به عنوان سرو پورتنیو ( تپه پورتنیو ) نامگذاری شد ) . در طول آن نبرد، نیروهای پاراگوئه ( در آن زمان مستعمره اسپانیایی بود ) توسط فرماندار اسپانیایی رها شدند اما همچنان توسط مقامات پاراگوئه رهبری می شدند که آنها را به پیروزی بزرگی در برابر سربازان پورتنیو رساند. این نبرد به عنوان "نبرد سرو پورتنیو" شناخته می شود و نقطه برجسته تاریخ نظامی پاراگوئه است.
در طول سال ها این باشگاه تعداد قابل توجهی از مسابقات قهرمانی کشور را به دست آورده است. با این حال، تا به امروز، علیرغم چند دوره خوب در جام لیبرتادورس، از جمله حضور در نیمه نهایی در سال های ۱۹۷۳، ۱۹۷۸، ۱۹۹۳، ۱۹۹۸، ۱۹۹۹ و ۲۰۱۱، هیچ تورنمنت بین المللی را برنده نشده است.
اسوالدو آردیلس در مه ۲۰۰۸ به عنوان سرمربی به باشگاه ملحق شد، اما در اوت همان سال پس از نتایج ضعیف اخراج شد و پدرو تروگلیو جایگزین او شد. [ ۴]
در سال ۲۰۱۴، خوان خوزه زاپاگ، مدیرعامل سرو پورتنیو، با اشاره به فساد در فوتبال پاراگوئه صحبت کرد که افراد مختلف از او به دلیل نخریدن بازی ها شکایت کرده اند و اگر قرار بود باشگاه او قهرمان شود، آنها این کار را با خرید و دوپینگ بازیکنان برای قهرمان شدن انجام نمی دادند. [ ۵]
