باشلیق

مولانا باشلخ روی سرشان:

باشلیق واژه ای تُرکی است و از ریشهٔ واژهٔ باش به معنای سر و لیق حرف نسبت است و کلاه پیوسته به شنل می باشد. گونه ای از باشلیق که فاقد شال پوشانندهٔ گوش ها و گردن است، قالپاق نامیده می شود.
در روزگار نزدیک تر در آغاز سدهٔ نوزدهم در روسیه باشلیق یک سرپوش مد روز بود. این پوشش از سوی باشقیرها در میان روسان رواج یافته بود. از ۱۸۶۲ باشلیق بخشی از پوشش رسمی نیروی قزاق گردید. باشلیق قزاق ها از پشم شتر به رنگ زرد روشن بافته می شد و نوارهایی زردرنگ هم داشت. در باشلیق افسران این نوارها زرین یا سیمین رنگ بودند. تا ۱۹۱۷ باشلیق در ارتش امپراتوری روسیه کاربرد داشت. پس از آن هم ارتش سفید از آن بهره برد.