باش به چم حاضر و حضور است و در باشندگان = حاضرین و باشگاه = مکان حضارین نیز دیده شده است و نمیتواند چم امکان/حتم و . . . را دهد به چم حاضر می باشد
وقتی میگوییم باشه یعنی حاضر هستم به انجام ان کار حتی با واژه قبول هم فرق دارد چرا که برای واژه قبول که از قبل ( از خود گذراندن و عبور دادن ) آمده واژه پَس را داریم و از همینروست که به قبول شده = پسند شده میگوییم ( پَس َند = بسیار قبل شده = بسیار از خود گذراندن و قبول شده ) از همینجاست که به قبل از آن = پس از ان گفتند همچنین واژه سپس نیز از همینجا آمده یعنی س پَس = از پس آن امده و . . . . .
... [مشاهده متن کامل]