باشخرت

لغت نامه دهخدا

باشخرت. ( اِخ ) نام کوهستانی است. بیرونی آرد : و اندر اقلیم هفتم بس آبادانی نیست و بوی اندر سوی مشرق مردمانی اند وحشی گونه اندرکوه و بیشه ها از جمله ترکان. و بکوههای باشخرت رسد و حدهای غز و بجناک و... ( التفهیم چ همائی ص 200 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس