باشت قوطا

لغت نامه دهخدا

باشت قوطا. ( اِخ ) ناحیه ای در فارس که مرکز آن باشت است : انبوران و باشت قوطا، این جایهاهمه متصل نوبنجان است... باشت قوطا ناحیتی است در قهستان سردسیر. ( فارسنامه ابن البلخی ص 143 ). باشت قوطان ناحیتی است که در کوهستان و سردسیر است ، حاصلش غله و اندک میوه دارد. ( نزهةالقلوب جزء 3 ص 127 ).در مجاورت انبوران ناحیه باشت قوطاست که شهر باشت مرکز آن هنوز موجود است و دو رودخانه درخید و خوبذان از این ناحیه میگذشت. ( ترجمه ٔسرزمینهای خلافت شرقی ص 286 ). و رجوع به باشت شود.

فرهنگ فارسی

ناحیه در فارس

پیشنهاد کاربران

بپرس