باسیل دوم

باسیل دوم یا باسیلیوس دوم ملقب به باسیلِ بلغارکُش یا باسیل، قاتل بلغارها ( به یونانی: ΄Βασίλειος Β ) ( به انگلیسی: Basil II ) ( زادهٔ ۹۵۷ یا ۹۵۸ — درگذشتهٔ ۱۵ دسامبر ۱۰۲۵ ) امپراتور بیزانس از ۹۶۰ تا ۹۷۶ به طور مشترک با امپراتوران دیگر و به طور مؤثر خودش به تنهایی از سال ۹۷۶ تا زمان مرگش در سال ۱۰۲۵ بود. او تمام بالکان، جنوب ایتالیا ( سیسیل، کامپانیا، مولیز، پولیا، ابروتزو، باسیلیکاتا ) ، میان رودان، گرجستان، ارمنستان و بخش هایی از سوریه را تحت فرمان امپراتوری بیزانس درآورد و همچنین تمام شورش های اشراف و حاکمان محلی که در سراسر امپراتوری رخ داد را سرکوب کرد و قدرت داخلی خود را با حمله به منافع اشراف زادگان نظامی، زمینداران قدرتمند و کلیساهای ثروتمند و خودکامه افزایش داد. تاریخ نگاران باسیل دوم را یکی از برجسته ترین و بزرگترین امپراتوران روم شرقی به شمار می آورند. [ ۱]
باسیل فرزند رومانوس دوم، امپراتور وقت بیزانس و تئوفانو بود که در ۹۶۰ به امپراتوری مشترک با پدرش رسید[ ۱] و یک سال بعد برادرش کنستانتین نیز به عنوان امپراتور مشترک با آن دو تاجگذاری کرد. [ ۲] اما رومانوس ناگهان در ۱۵ مارس ۹۶۳ درگذشت و پس از او نایب السلطنتی دو امپراتور خردسال، باسیل دوم ۶ ساله وکنتستانتین هشتم ۳ ساله به مادرشان تئوفانو رسید. [ ۳] ادارهٔ امور کشور نیز در دستان خواجهٔ توانمندی به نام ژوزف برینگاس قرار گرفت. [ ۳] با این حال چنین شایع شد که تئوفانو با مسموم کردن امپراتور او را به قتل رسانده است و همین موضوع باعث بروز درگیری بین تئوفانو و برینگاس شد. [ ۲] سرانجام تئوفانو از ژنرال نیکه فوروس یاری خواست و او که توسط سپاهیان امپراتور نامیده شد به قسطنطنیه لشکر کشید، برینگاس را از قدرت خلع و خود در ۱۶ اوت ۹۶۳ در کلیسای ایا صوفیه با عنوان نیکه فوروس دوم تاجگذاری کرد و در ۲۰ سپتامبر همان سال با تئوفانو ازدواج نمود. [ ۳] او سپس باسیل و کنستانتین را به طور اسمی به فرزندخواندگی خود پذیرفت اما از همان زمان به بعد آنان را که وارثان مشروع تاج و تخت بودند را نادیده گرفت. [ ۲]
با این حال نیکه فوروس پس از ۶ سال حکومت با همدستی همسرش تئوفانو که احتمالاً می خواست فرزندان خود را بار دیگر به قدرت بازگرداند[ ۲] و سپاهی مورد اعتمادش ژان تزیمیسکس در ۹۶۹ به قتل رسید و پس از او ژان با عنوان ژان یکم بر تخت نشست. [ ۳] با این حال ژان، تئوفانو را در قتل امپراتور گناهکار اعلام و او را تبعید نمود و سپس با دختر کنستانتین هفتم ازدواج کرد. باسیل دوم و کنستانتین هشتم در این زمان هنوز عنوان امپراتوران مشترک را داشتند اما حتی نامشان بر روی سکه های دوران زمامداری ژان نیز ضرب نشد. [ ۲]