باسوس
لغت نامه دهخدا
باسوس. ( اِخ ) یکی از سرداران رومی در سوریه که در سال 46 ق. م. یعنی دو سال قبل از کشته شدن سزار خواست حکومتی مستقل در ناحیه ای از سوریه برای خود دست و پا کند. او از دربار پارت کمک طلبید و دسته کوچکی از کمانداران سواره پارتی بکمک او رفت. رجوع به ایران باستان پیرنیا ج 3 ص 2339 و ص 2352 شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید