با سوادی

/bAsavAdi/

لغت نامه دهخدا

باسوادی. [ س َ ] ( حامص مرکب ) آشنایی به خواندن و نوشتن. توانایی در قرائت و کتابت بطور مختصر.

literacy (اسم)

سواد، لفظ، با سوادی، سواد خواندن ونوشتن

معرفة القراءة والکتابة

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید