باسِه، رنِه ماری ژوزِف (۱۸۵۵ـ۱۹۲۴)(Bassé, René Marie Josephe)
خاورشناس فرانسوی. پس از دریافت لیسانس ادبیات از دانشگاه نانسی (۱۸۷۸)، به پاریس رفت و در مدرسۀ زبان های شرقی، عربی و ترکی و فارسی را نزد استادانی چون گویار، دفرمری، دومنار، دُساسی و مول آموخت. استاد زبان های عربی، ترکی، بربری و حبشی در مدرسۀ عالی ادبیات الجزایر (از ۱۸۸۳) و سرپرست آن مدرسه (از ۱۸۹۴) بود. متون فراوانی را از عربی ترجمه کرد و به گردآوری داستان های هزارویک شب و افسانه های عربی پرداخت. عضو هیئت تحریریۀ دایرة المعارف اسلام بود. در ۱۹۰۵ ریاست کنگرۀ خاور شناسان در الجزایر را برعهده داشت. از آثارش: دعاهای مسلمانان چین، ترجمه از دعوات مسلمین (پاریس، ۱۸۷۸)؛ شعر عرب پیش از اسلام (پاریس، ۱۸۸۰)؛ بختیارنامه یا قصۀ ده وزیر (ترجمه و تحشیه) (پاریس، ۱۸۸۳)؛ مجموعۀ متون و اسناد دربارۀ فقه اللغۀ زبان بربری (۱۸۷۷)؛ لقمان حکیم، لقمان بربر (پاریس، ۱۸۹۰).
خاورشناس فرانسوی. پس از دریافت لیسانس ادبیات از دانشگاه نانسی (۱۸۷۸)، به پاریس رفت و در مدرسۀ زبان های شرقی، عربی و ترکی و فارسی را نزد استادانی چون گویار، دفرمری، دومنار، دُساسی و مول آموخت. استاد زبان های عربی، ترکی، بربری و حبشی در مدرسۀ عالی ادبیات الجزایر (از ۱۸۸۳) و سرپرست آن مدرسه (از ۱۸۹۴) بود. متون فراوانی را از عربی ترجمه کرد و به گردآوری داستان های هزارویک شب و افسانه های عربی پرداخت. عضو هیئت تحریریۀ دایرة المعارف اسلام بود. در ۱۹۰۵ ریاست کنگرۀ خاور شناسان در الجزایر را برعهده داشت. از آثارش: دعاهای مسلمانان چین، ترجمه از دعوات مسلمین (پاریس، ۱۸۷۸)؛ شعر عرب پیش از اسلام (پاریس، ۱۸۸۰)؛ بختیارنامه یا قصۀ ده وزیر (ترجمه و تحشیه) (پاریس، ۱۸۸۳)؛ مجموعۀ متون و اسناد دربارۀ فقه اللغۀ زبان بربری (۱۸۷۷)؛ لقمان حکیم، لقمان بربر (پاریس، ۱۸۹۰).
wikijoo: باسه،_رنه_ماری_ژوزف_(۱۸۵۵ـ۱۹۲۴)