باسند

لغت نامه دهخدا

باسند. [ س َ ] ( اِخ ) شهرکی است [ از ماوراءالنهر ] با مردم بسیار و بر راه بخارا و سمرقند جایی استوار و مردمانی جنگی. ( حدود العالم ). باسند شهر کوچکی بود و دارای باغستانی پهناور در دومنزلی چغانیان و در کوهستانهای مشرف بر رودخانه قرار داشت. ( ترجمه سرزمینهای خلافت شرقی لسترانج ص 469 ). و رجوع به معجم البلدان شود.

گویش مازنی

/baasand/ پاره کن

پیشنهاد کاربران

بپرس