باسدیو. [ ] ( اِخ ) یکی از دو متکلم کتاب بهارث در بغود گیتا که جزئی از مهابهارت میباشد. ماهوره شهری است که باسدیو در آنجا متولد شده است. ( قانون مسعودی ). در کتاب گیتا که جزئی از کتاب بهارث میباشد، آنچه میان باسدیو و «ارجن » رفته ذکر شده است. ( تحقیق ماللهند، ص 14 ). همچنین رجوع به فهرست تحقیق ماللهند شود.
