باسترن

لغت نامه دهخدا

باسترن. [ ت ِ ] ( اِ ) نوعی کجاوه قدیمی که در بعضی از ممالک شمالی اروپا معمول بوده است و معمولاً آنرا بر روی دو چوب قرار میداده و دو اسب ، یکی از جلو و دیگری از عقب بدان می بسته اند. زنان قدیم رومی نیز از آن استفاده میکرده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس