باستان شناسی فضایی

در باستان شناسی، باستان شناسی فضایی ( به انگلیسی:space archaeology ) مطالعه مبتنی بر تحقیق در مورد اقلام مختلف ساخته شده توسط انسان که در فضا یافت می شود است. این زمینه همچنین تفسیر این اقلام را به عنوان سرنخ هایی از ماجراجویی های که بشر در فضا تجربه کرده است، و حفظ آنها به عنوان میراث فرهنگی را به عهده دارد. [ ۱]
این زمینه مجموعه های پرتاب شده از روی زمین، زباله های مداری، ماهواره ها و اجرام و سازه های دیگر اجرام آسمانی مانند ماه و مریخ را مطالعه می کند. این زمینه همچنین شامل حوزه کاربردی فرهنگ مادی[ EN ۱] است که اهمیت مکان ها و اشیاء فضایی را از نظر قوانین ملی و بین المللی نگهداری میراث فرهنگی ارزیابی می کند. فرهنگ مادی به این موضوع می پردازد که چه، چگونه و چرا این آثار تاریخ اخیر ما باید برای نسل های آینده حفظ شود.
گردشگری فضایی می تواند بر آثار باستانی، به عنوان مثال، در ماه تأثیر بگذارد. [ ۲] [ ۳] [ ۴] این تصور که این میراث فرهنگی در خطر است و نیاز به اقدام برای جلوگیری از زوال یا تخریب دارد، در حال گسترش است. [ ۵] [ ۶] [ ۷] شاید بتوان مصنوعات ساخت بشر ( مثلاً بخش های قدیمی ایستگاه های فضایی ) را در «مدار موزه» حفظ کرد. [ ۸] بسیاری از این گونه آثار به دلیل عدم شناسایی و ارزیابی از بین رفته اند. کارشناسان معتقدند که تداوم و ارتباط با گذشته از عناصر حیاتی بقا در دنیای مدرن است. [ ۹] مدلی برای همکاری بین المللی مبتنی بر قطب جنوب پیشنهاد شده است. [ ۱۰] مردم شناسان نیز به این حوزه نوپا علاقه مند شده اند. [ ۱۱]
یکی از پیامدهای غیرمنتظره این کار، توسعه تکنیک هایی برای تشخیص نشانه های حیات یا فناوری در سیارات دیگر، یا بازدید فرازمینی ها است. [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴] یکی از جنبه های این کار استفاده از ماهواره برای شناسایی سازه های با اهمیت باستان شناسی است. [ ۱۵] [ ۱۶] [ ۱۷] [ ۱۸]