باساوان، بساون یا باسوان ( به انگلیسی: Basawan ) نقاش مینیاتوریست هندو و از هنرمندان طراز اول دربار اکبر شاه[ ۱] در دربار گورکانی بود که بین سال های ۱۵۸۰ تا ۱۶۰۰ به شکوفایی و شهرت رسید. او توسط معاصران خود به عنوان یک نقاش ماهر، ناظر و زیرک در زمینهٔ طبیعت انسان شناخته شده بود، و برای خلق تصاویر اکبرنامه به دستور امپراتور مغول اکبر معروف بود، که به عنوان یک نوآوری در هنر هند دیده می شود. [ ۲]
باساوان، پدر مانوهار داس بود. مانوهار جانشین پدر به عنوان نقاش رسمی دربار گورکانی شد.
باسوان به عنوان یک جوان هندو به دربار اکبر در دهلی پیوست و در سراسر دوران سلطنت امپراتوری او حضوری فعال در رسم نقاشی ها داشت. ابوالفضل می نویسد که باساوان از لحاظ ترکیب، ترسیم ویژگی ها، توزیع، رنگ بندی و پرتره از همه فراتر رفته است. چنان که او را «استاد اول» لقب داده اند. اکبر بیش از هرکس دیگری ببه باساوان انعام می بخشید و برای پیشبرد سبک مغولی گورکانی او را می ستود. او پیشگام در دریافت و الهام گیری از سبک های جدید تصویرگری هنر اروپا بود. پرتره ناتورالیستی، فضای پرسپکتیو و رویکرد نقاشی به چشم انداز از ویژگی های بارز اوست.
باساوان در اوایل دهه ۱۵۶۰ نقاشی برجسته ای داشت. او در این سال، در بازسازی کتاب طوطی نامه شرکت کرد و نقاشی «سرچشمه موسیقی» را کشید که با آن استعداد خود را برای رسم پرتره و توانایی خود در ترکیب بندی اشکال سنگ و درخت را نشان داد. طبیعت گرایی که قبلاً در نقاشی های قاره ای دیده نشده بود. همچنین در نقاشی افرادی که به اردوگاه ملک ایرج شبیخون می زنند، نبوغ و مهارت او در رسم صخره و سنگ قابل مشاهده است
درختان و شاخ و برگ فراوان تصاویر این نقاشی با تصویرهایی که در خمسه امیرخسرو دهلوی وجود دارد، مشابه و قابل مقایسه است. ترکیب بندی نقاشی او در حمزه نامه نیز شباهت اساسی به اثری دارد که بیست سال بعد، در اکبرنامه ، اکبرشاه را در حال نبرد با هندوها، کشیده است.
ماندگارترین میراث باساوان واکنشی است که به هنر اروپایی نشان داده و توانسته نگارگری گورکانی ( مغولی ) را با درک امکانات بصری هر دو سبک، با آن تطبیق دهد. نقاشی های او در دهه ۱۵۹۰ میلادی و پس از آن انقلابی است و تحولی اساسی در نقاشی عصر صفوی و گورکانی به وجود آورده. نقاشی «صوفی ابوالعباس و درویشی که لباسش را می دوخت» در میانهٔ نسخه ای از بهارستان جامی با تاریخ ۱۵۹۵ ، از دیگر آثار باساوان است که توانایی حیرت انگیز او در رسم جزئیات را نشان می دهد؛ همزمان طبیعت گرایی و پرتره دقیق در کنار تصاویر بزها و طاووس هایی که در گوشه و کنار نقاشی ایستاده اند. باساوان به طور مرتب از اشکال سنگ ها و درختان برای ایجاد فضاهای بصری به سبک اروپایی بهره می برد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفباساوان، پدر مانوهار داس بود. مانوهار جانشین پدر به عنوان نقاش رسمی دربار گورکانی شد.
باسوان به عنوان یک جوان هندو به دربار اکبر در دهلی پیوست و در سراسر دوران سلطنت امپراتوری او حضوری فعال در رسم نقاشی ها داشت. ابوالفضل می نویسد که باساوان از لحاظ ترکیب، ترسیم ویژگی ها، توزیع، رنگ بندی و پرتره از همه فراتر رفته است. چنان که او را «استاد اول» لقب داده اند. اکبر بیش از هرکس دیگری ببه باساوان انعام می بخشید و برای پیشبرد سبک مغولی گورکانی او را می ستود. او پیشگام در دریافت و الهام گیری از سبک های جدید تصویرگری هنر اروپا بود. پرتره ناتورالیستی، فضای پرسپکتیو و رویکرد نقاشی به چشم انداز از ویژگی های بارز اوست.
باساوان در اوایل دهه ۱۵۶۰ نقاشی برجسته ای داشت. او در این سال، در بازسازی کتاب طوطی نامه شرکت کرد و نقاشی «سرچشمه موسیقی» را کشید که با آن استعداد خود را برای رسم پرتره و توانایی خود در ترکیب بندی اشکال سنگ و درخت را نشان داد. طبیعت گرایی که قبلاً در نقاشی های قاره ای دیده نشده بود. همچنین در نقاشی افرادی که به اردوگاه ملک ایرج شبیخون می زنند، نبوغ و مهارت او در رسم صخره و سنگ قابل مشاهده است
درختان و شاخ و برگ فراوان تصاویر این نقاشی با تصویرهایی که در خمسه امیرخسرو دهلوی وجود دارد، مشابه و قابل مقایسه است. ترکیب بندی نقاشی او در حمزه نامه نیز شباهت اساسی به اثری دارد که بیست سال بعد، در اکبرنامه ، اکبرشاه را در حال نبرد با هندوها، کشیده است.
ماندگارترین میراث باساوان واکنشی است که به هنر اروپایی نشان داده و توانسته نگارگری گورکانی ( مغولی ) را با درک امکانات بصری هر دو سبک، با آن تطبیق دهد. نقاشی های او در دهه ۱۵۹۰ میلادی و پس از آن انقلابی است و تحولی اساسی در نقاشی عصر صفوی و گورکانی به وجود آورده. نقاشی «صوفی ابوالعباس و درویشی که لباسش را می دوخت» در میانهٔ نسخه ای از بهارستان جامی با تاریخ ۱۵۹۵ ، از دیگر آثار باساوان است که توانایی حیرت انگیز او در رسم جزئیات را نشان می دهد؛ همزمان طبیعت گرایی و پرتره دقیق در کنار تصاویر بزها و طاووس هایی که در گوشه و کنار نقاشی ایستاده اند. باساوان به طور مرتب از اشکال سنگ ها و درختان برای ایجاد فضاهای بصری به سبک اروپایی بهره می برد.
wiki: باساوان