بازیافت شیشه

شیشه از این نظر بی نظیر است که بارها برد. شیشه های شکسته یا ضایعاتی را می توان با ماسه، سنگ آهک و کربنات سدیم مخلوط کرد و شیشهٔ نو به دست آورد.
با گسترش سریع شهرها و افزایش پسماندها، بر مشکلات شهر و هزینه های حمل و نقل و دفع این پسماندها افزوده شده و آثار جانبی آن را بر محیط زیست و سلامت بشر می توان مشاهده کرد
پسماندهای حاصل از فعالیت های انسان، سال ها طول می کشد تا تجزیه شیمیایی و فیزیکی شوند، به همین علت متخصصان بر این تلاش اند که ضمن استفاده مطلوب از این منابع، بتوان به طور بهینه و بدون برهم زدن نظم حیاتی آن را به طبیعت بازگردانند.
شیشه یکی از مواد قابل بازیافت است که در صورت بازیافت می تواند اولاً صرفه جویی در استفاده از مواد خام را دربرداشته باشد، ثانیاً به صرفه جویی در مصرف انرژی منجر می شود. نزدیک به ۴۰۰۰ سال قبل از میلاد مسیح، شیشه بیشتر به صورت دانه های تزئینی در خاورمیانه مورد استفاده قرار می گرفت.
۱۵۵۰ سال قبل از میلاد مسیح، ظرف های شیشه ای رنگی جهت پخت وپز و نوشیدن استفاده می شدند. همراه با انقلاب صنعتی، ساخت شیشه در مقیاس بزرگ شروع شد که اوج آن ظرف های شیشه در قرن۲۰ بوده ولی امروزه قیمت آن ارزانتر و مصرف آن بیشتر است و برای بسته بندی، تولید مواد و استفاده در پنجره و کاربردهای متنوع دیگری استفاده می شود.
بازیافت شیشه دلایل زیست محیطی، اقتصادی و فرهنگی مهمی دارد. کیفیت بازیافتی شیشه شبیه کیفیت شیشه ای است که از ابتدا توسط مواد خام اولیه ساخته شده است. شیشه می تواند بدون اینکه از کیفیت آن کاسته شود، بازیافت شود.
به طوری که هر بطری شیشه ای می تواند تا ۱۵ بار در چرخه بین تولید و مصرف مورد استفاده مجدد قرار گیرد. بازیافت شیشه مقرون به صرفه است و قیمت مصرف آن را کاهش می دهد. بازیافت شیشه به ذخیره انرژی منجر می شود و موجب حفظ محیط زیست نیز می گردد.
استفاده از شیشه بازیافتی سبب ذخیره صدها هزار تن ماده خام اولیه در هر سال می شود که این کار نیاز به استخراج ماده خام را کاهش می دهد و به حفظ زیبایی مناطق اطراف شهرها منجر می گردد. از طرفی باعث اشتغال زایی نیز می شود.
به ازای هر تن تولید شیشه نو از ماده خام اولیه ۸/۲۷ پوند آلودگی، تولید می شود که بازیافت شیشه این مقدار را ۲۰–۱۴ درصد و مصرف انرژی را به ۳۲–۲۵ درصد کاهش می دهد و می توان به ازای هر تن شیشه بازیافتی ۹ گالن نفت ذخیره می شود. اما شیشه هایی که قابل بازیافت اند، شامل تمام بطری هایی به رنگ سبز، قهوه ای که در آنها ماءالشعیر، نوشابه، آب، آب معدنی ریخته می شود و تمام ظروف دهانه گشاد شیشه ای و ظروف حاوی چاشنی می شود.