بازیافت حرارت آب. بازیافت حرارت آب ( همچنین به عنوان بازیابی حرارت آب فاضلاب، بازیابی حرارت آب فاضلاب، یا بعضی مواقع دوش بازیابی حرارت آب شناخته می شود ) استفاده از یک مبدل حرارتی برای بازیابی انرژی و استفاده مجدد حرارت از آب فاضلاب حاصل از فعالیت های مختلف مانند شستشوی ظروف، شستشوی لباس و مخصوصاً دوش ها. تکنولوژی که قبلاً استفاده می شد مصرف انرژی اولیه برای گرم کردن آب را کاهش می داد.
آب سردی که در دستگاه گرم کننده آب قرار می گیرد می تواند از قبل گرم شده باشد با استفاده از انرژی حرارتی باقی مانده از یک دوش به طوری که آب ورودی نیاز به آنچنان انرژی زیادی برای گرم شدن قبل از استفاده در دوش، ظرفشویی، یا سینک ندارد. معمولاً دمای آب ورودی به مخزن ذحیره سازی نزدیک به ۱۱ درجه سانتی گراد است اما با بازیابی انرژی از آب گرم استفاده شده از حمام یا ظرفشویی، دمای آب وروردی به مخزن نگهداری می تواند تا دمای ۲۵ درجه سانتی گراد بالا برود، صرفه جویی در انرژی موردنیاز برای افزایش دمای یک مقدار معین از آب ۱۴ درجه سانتی گراد. سپس این آب کمی بیشتر حرارت داده شده تا قبل از خروج از مخزن و رسیدن به دوش به دمای ۳۷ درجه برسد. [ ۱] هنگام بازیافت آب از حمام ( ۱۰۰–۱۵۰ ) یا دوش ( ۵۰–۸۰ ) دمای آب فاضلاب حدود ۲۰–۲۵ درجه سانتی گراد است. مخزن بازیافت آب خاکستری خانگی ۱۵۰–۱۷۵ لیتر ظرفیت دارد که اجازه می دهد بخش اعظم آب فاضلاب را ذخیره کند. با استفاده از یک تبادل گر مسی داخلی با پمپ ( که آب را به گردش درآورد ) گرمای باقی مانده بازیابی شده و به منبع سرد دیگ بخار ترکیبی یا سیلندر آب گرم منتقل شده، انرژیاستفاده در سیستم حرارتی مرکزی موجود برای گرم کردن آب را کاهش می دهد.
گرم کردن آب ۱۸٪ از میانگین قبض آب و برق خانگی را شامل می شود. واحدهای استاندارد تا ۶۰٪ از انرژی حرارتی را صرفه جویی می کنند وگرنه موقع استفاده از دوش فاضلاب را از دست می رود.
نصب یک بازیافت حرارت آب مصرف انرژی و در نتیجه انتشار گازهای گلخانه ای و بطور کلی وابستگی خانه به انرژی را کاهش می دهد.
قیمت خرده فروشی برای واحد بازیابی حرارت فاصلاب در حدود ۴۰۰ تا ۱۰۰ دلار کانادا قرار دارد. برای یک خانه معمولی، گرم کردن آب معمولاً دومین تقاضای منابع انرژی است. بر اساس منابع طبیعی کانادا و مرکز فناوری مسکن کانادا و وزارت انرژی ایلات متحده زمان نتیجه گیری از صرفه جویی انرژی با توجه به سرمایه گذاری اولیه بین ۲ تا ۱۰ سال است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآب سردی که در دستگاه گرم کننده آب قرار می گیرد می تواند از قبل گرم شده باشد با استفاده از انرژی حرارتی باقی مانده از یک دوش به طوری که آب ورودی نیاز به آنچنان انرژی زیادی برای گرم شدن قبل از استفاده در دوش، ظرفشویی، یا سینک ندارد. معمولاً دمای آب ورودی به مخزن ذحیره سازی نزدیک به ۱۱ درجه سانتی گراد است اما با بازیابی انرژی از آب گرم استفاده شده از حمام یا ظرفشویی، دمای آب وروردی به مخزن نگهداری می تواند تا دمای ۲۵ درجه سانتی گراد بالا برود، صرفه جویی در انرژی موردنیاز برای افزایش دمای یک مقدار معین از آب ۱۴ درجه سانتی گراد. سپس این آب کمی بیشتر حرارت داده شده تا قبل از خروج از مخزن و رسیدن به دوش به دمای ۳۷ درجه برسد. [ ۱] هنگام بازیافت آب از حمام ( ۱۰۰–۱۵۰ ) یا دوش ( ۵۰–۸۰ ) دمای آب فاضلاب حدود ۲۰–۲۵ درجه سانتی گراد است. مخزن بازیافت آب خاکستری خانگی ۱۵۰–۱۷۵ لیتر ظرفیت دارد که اجازه می دهد بخش اعظم آب فاضلاب را ذخیره کند. با استفاده از یک تبادل گر مسی داخلی با پمپ ( که آب را به گردش درآورد ) گرمای باقی مانده بازیابی شده و به منبع سرد دیگ بخار ترکیبی یا سیلندر آب گرم منتقل شده، انرژیاستفاده در سیستم حرارتی مرکزی موجود برای گرم کردن آب را کاهش می دهد.
گرم کردن آب ۱۸٪ از میانگین قبض آب و برق خانگی را شامل می شود. واحدهای استاندارد تا ۶۰٪ از انرژی حرارتی را صرفه جویی می کنند وگرنه موقع استفاده از دوش فاضلاب را از دست می رود.
نصب یک بازیافت حرارت آب مصرف انرژی و در نتیجه انتشار گازهای گلخانه ای و بطور کلی وابستگی خانه به انرژی را کاهش می دهد.
قیمت خرده فروشی برای واحد بازیابی حرارت فاصلاب در حدود ۴۰۰ تا ۱۰۰ دلار کانادا قرار دارد. برای یک خانه معمولی، گرم کردن آب معمولاً دومین تقاضای منابع انرژی است. بر اساس منابع طبیعی کانادا و مرکز فناوری مسکن کانادا و وزارت انرژی ایلات متحده زمان نتیجه گیری از صرفه جویی انرژی با توجه به سرمایه گذاری اولیه بین ۲ تا ۱۰ سال است.
wiki: بازیافت حرارت آب