بازی های ویدئویی در اندونزی یک بخش رو به رشد از بازار است که در حال حاضر به عنوان شانزدهمین بازار بزرگ در جهان محسوب شده و در سال ۲۰۱۷ نیمی از بازار جنوب شرق آسیا را تشکیل می داده است. بیش از ۴۰ میلیون نفر در این کشور بازی بازهای فعال هستند، و بخش بازی های موبایل در زمینهٔ بازدهی مالی، بخش غالب بازار محسوب می شود. توسعهٔ بازی های ویدئویی در این کشور با وارد شدن کنسول ها به بازار و ظهور مراکز بازی های آرکید، و سپس توسعهٔ گیم پلی آنلاین در بازی های رایانه ای و افزایش رواج کافی نت ها آغاز شد. بازی های موبایل همزمان با معرفی تلفن های هوشمند به مرور اهمیت کسب کردند.
با وجود این که صنعت بازی های ویدئویی اندونزی بخش کوچکی از درآمدهای داخلی از بازی های ویدئویی را به خود اختصاص داده است، اما سهم مشارکت این صنعت در اقتصاد ملی این کشور در سال ۲۰۱۵ حدود ۱٫۱ میلیارد دلار بوده است. سرقت بازی های ویدئویی نیز در سراسر این کشور رواج دارد و بخش بخش عمده ای از بازی های نصب شده را این بازی های سرقت شده تشکیل می دهند.
توسعهٔ بازی های ویدئویی در اندونزی در میانه های دههٔ ۱۹۸۰ و بواسطهٔ کنسول های بازی وارداتی مانند سوپر نینتندو، پلی استیشن و اکس باکس آغاز شد. علاوه بر این مراکز آرکید نیز پس از آن ظهور کردند که مراکز بزرگ زنجیره ای تایم زون که در سال ۱۹۹۵ در اندونزی شروع به کار کردند، و مرکز آمازون که در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد را شامل می شدند. به گفتهٔ یکی از طراحان مشغول در باندای نامکو، از میان ۱٬۵۰۰ ماشین آرکید که در منطقهٔ آسیا - اقیانوسیه توزیع شدند، ۱٬۰۰۰ مورد آن ها در اندونزی فعال بودند. [ ۱]
پس از آن و در اواخر دههٔ ۱۹۹۰ و اوایل دههٔ ۲۰۰۰، بازی های رایانه ای مانند استارکرفت و کانتر استرایک در کنار امکانات آنلاین خود وارد عرصه شدند. [ ۱] در حالی که بیشتر بازی های موجود در اندونزی وارداتی بودند، بازی هایی نیز وجود داشتند که در خود کشور اندونزی توسعه یافته بودند. از جملهٔ این عنوان ها می توان بازی نوسانتارا آنلاین ( یک بازی برخط چندنفره گسترده که دربردارندهٔ تاریخ اندونزی پیش از دوران استعمار بود ) اشاره کرد. [ ۲] عنوان های داخلی دیگری نیز وجود داشتند، یکی از آن ها بازی اودیشن آنلاین بود که در بازار داخلی و همزمان با معرفی آن در اندونزی در سال ۲۰۰۷ با نام آیودنس شناخته می شد. [ ۳] عرضهٔ این بازی رونق عمده ای را برای کافی نت ها ( شناخته شده با نام وارنت در داخل کشور، واژه ای مرکب از وارونگ اینترنت ) به دنبال داشت. تعداد کافی نت ها در سطح کشور اندونزی در سال ۲۰۰۲ معادل ۲٬۵۰۰ مکان بود و این رقم در سال ۲۰۰۷ به ۵٬۰۰۰ کافی نت رسید. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا وجود این که صنعت بازی های ویدئویی اندونزی بخش کوچکی از درآمدهای داخلی از بازی های ویدئویی را به خود اختصاص داده است، اما سهم مشارکت این صنعت در اقتصاد ملی این کشور در سال ۲۰۱۵ حدود ۱٫۱ میلیارد دلار بوده است. سرقت بازی های ویدئویی نیز در سراسر این کشور رواج دارد و بخش بخش عمده ای از بازی های نصب شده را این بازی های سرقت شده تشکیل می دهند.
توسعهٔ بازی های ویدئویی در اندونزی در میانه های دههٔ ۱۹۸۰ و بواسطهٔ کنسول های بازی وارداتی مانند سوپر نینتندو، پلی استیشن و اکس باکس آغاز شد. علاوه بر این مراکز آرکید نیز پس از آن ظهور کردند که مراکز بزرگ زنجیره ای تایم زون که در سال ۱۹۹۵ در اندونزی شروع به کار کردند، و مرکز آمازون که در سال ۲۰۰۱ تأسیس شد را شامل می شدند. به گفتهٔ یکی از طراحان مشغول در باندای نامکو، از میان ۱٬۵۰۰ ماشین آرکید که در منطقهٔ آسیا - اقیانوسیه توزیع شدند، ۱٬۰۰۰ مورد آن ها در اندونزی فعال بودند. [ ۱]
پس از آن و در اواخر دههٔ ۱۹۹۰ و اوایل دههٔ ۲۰۰۰، بازی های رایانه ای مانند استارکرفت و کانتر استرایک در کنار امکانات آنلاین خود وارد عرصه شدند. [ ۱] در حالی که بیشتر بازی های موجود در اندونزی وارداتی بودند، بازی هایی نیز وجود داشتند که در خود کشور اندونزی توسعه یافته بودند. از جملهٔ این عنوان ها می توان بازی نوسانتارا آنلاین ( یک بازی برخط چندنفره گسترده که دربردارندهٔ تاریخ اندونزی پیش از دوران استعمار بود ) اشاره کرد. [ ۲] عنوان های داخلی دیگری نیز وجود داشتند، یکی از آن ها بازی اودیشن آنلاین بود که در بازار داخلی و همزمان با معرفی آن در اندونزی در سال ۲۰۰۷ با نام آیودنس شناخته می شد. [ ۳] عرضهٔ این بازی رونق عمده ای را برای کافی نت ها ( شناخته شده با نام وارنت در داخل کشور، واژه ای مرکب از وارونگ اینترنت ) به دنبال داشت. تعداد کافی نت ها در سطح کشور اندونزی در سال ۲۰۰۲ معادل ۲٬۵۰۰ مکان بود و این رقم در سال ۲۰۰۷ به ۵٬۰۰۰ کافی نت رسید. [ ۱]
