بازی های اسیایی ۲۰۱۴

بازی های آسیایی ۲۰۱۴. بازی های آسیایی ۲۰۱۴ ( به کره ای: ۲۰۱۴년 아시아 경기대회 ) که به طور رسمی به عنوان هفدهمین دورهٔ بازی های آسیایی ( به کره ای: 제۱۷회 아시아 경기대회 ) شناخته می شود یک رویداد چند ورزشی آسیایی می باشد که در اینچئون، کره جنوبی برگزار شد. [ ۱] این سومین باری بود که کره میزبان این بازی ها بود. پیش از این، کره جنوبی در سال های ۲۰۰۲ و ۱۹۸۶ میزبان این رویداد شده بود.
اینچئون در ۱۷ آوریل ۲۰۰۷، با شکست دادن دهلی نو، هند، میزبان بازی ها شد و بعد از سئول ( ۱۹۸۶ ) و بوسان ( ۲۰۰۲ ) سومین شهر کره جنوبی شد که میزبان بازی های آسیایی شده است. بازی ها از ۱۹ سپتامبر تا ۴ اکتبر ۲۰۱۴ برگزار شد، گرچه چندین رویداد از ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۴ آغاز شده بود. ۹٬۵۰۱ ورزشکار در این رویداد شرکت کردند که شامل ۴۳۹ رویداد در ۳۶ رشتهٔ ورزشی بود. بازی ها توسط پارک گیون های، رئیس جمهور کره جنوبی در ورزشگاه اصلی بازی های آسیایی اینچئون گشایش یافت.
چین در صدر رده بندی مدال ها قرار گرفت و پس از آن کره جنوبی، میزبان بازی ها و ژاپن جای گرفتند، در حالی که کامبوج اولین نشان طلای خود را در بازی های آسیایی به دست آورد. در طول برگزاری بازی ها، ۱۴ رکورد جهانی و ۲۷ رکورد آسیایی شکسته شد. [ ۲] کوزوکه هاژینو، شناگر ژاپنی به عنوان باارزش ترین ورزشکار ( MVP ) بازی ها اعلام شد. [ ۳] با وجود چندین بحث و اختلاف نظر، برگزاری این بازی ها با کمترین هزینهٔ میزبانی و همچنین رشد سطح رقابت در بین کشورهای آسیایی، به طور کلی موفقیت آمیز به نظر می آید. [ ۴]
• اینچئون - کره جنوبی
• دهلی نو - هند ( برای سومین بار )
انتخاب: اینچئون
محل رای گیری: کویت ( شهر ) - کویت
دو شهر برای میزبانی آسیاد هفدهم نامزد شدند. در روز ۲ دسامبر ۲۰۰۶، دهلی نو ( هندوستان ) و اینچئون ( کره جنوبی ) به طور رسمی پیشنهاد خود را برای میزبانی این دوره در دوحه، قطر ارائه دادند. [ ۵]
رأی گیری در ۱۷ آوریل ۲۰۰۷ در هتل مرییات در شهر کویت، کویت، و در بیست و ششمین مجمع عمومی شورای المپیک آسیا ( OCA ) برگزار شد. اینچئون در برنامهٔ نهایی خود پیش از رأی گیری، پیشنهاد جدیدی ارائه داد و در این برنامه بودجه ای با مبلغ ۲۰ میلیون دلار برای حمایت از کشورهایی که هنوز در این رویداد موفق به کسب مدال نشده اند ارائه داد. همچنین بلیط های پرواز و محل اقامت رایگان به تمام شرکت کنندگان را پیشنهاد داد، در حالی که هند هیچ تغییری در برنامهٔ پیشنهادی خود ایجاد نکرد. [ ۶] [ ۷] تمام ۴۵ عضو، به صورت مخفی رأی خود را دادند. بعد در همان روز، اعلام شد که اینچئون حق میزبانی بازی ها را به دست آورده است. [ ۸] اگرچه جزئیات این فرایند رأی گیری منتشر نشد، اما مشخص شد اینچئون با نتیجه ۳۲–۱۳ به پیروزی رسیده است. [ ۹]