بازی های آسیایی ۱۹۹۰. بازی های آسیایی ۱۹۹۰ که همچنین با عناوین یازدهمین دوره بازی های آسیایی و آسیاد XI ( به چینی: 第十一届亚洲运动会 ) شناخته می شود، از ۲۲ سپتامبر تا ۷ اکتبر ۱۹۹۰ در پکن، چین برگزار شد. این نخستین باری بود که بازی های آسیایی در کشور چین برگزار می شد.
این مسابقات با حضور ۶٬۱۲۲ ورزشکار از ۳۶ کشور آسیا در ۲۷ رشته ورزشی انجام شد.
این بازی ها باعث توسعه بیشتر چین در عرصه ورزش بود، چرا که بعد از آن، این کشور در سال ۱۹۹۳ برای میزبانی المپیک تابستانی ۲۰۰۰ تلاش کرد ( که رقابت برای میزبانی را به سیدنی باخت ) و در نهایت در سال ۲۰۰۱ میلادی برنده رقابت برای میزبانی المپیک تابستانی ۲۰۰۸ شد. در این بازی ها، چین حاکم بلامنازع بود و توانست ۶۰ درصد از مدال های طلا و ۳۴ درصد از کل مدال ها را به دست آورد.
این نخستین مشارکت تایوانی ها در بازی های آسیایی با عنوان چین تایپه بود.
در سال ۱۹۸۳، دو شهر آسیا علاقه خود را برای میزبانی بازی های آسیایی ۱۹۹۰ نشان دادند، یکی پکن، چین و دیگری هیروشیما، ژاپن. جلسه شورای المپیک آسیا در سال ۱۹۸۳ برگزار شد. در آن نشست نام این دو شهر به عنوان نامزدهای کسب میزبانی بازی های آسیایی ۱۹۹۰ مطرح شد. این جلسه سال بعد در سئول، برای ارزیابی میزان آمادگی این شهر برای میزبانی بازی های آسیایی آینده و همچنین میزبانی بازی های المپیک تابستانی ۱۹۸۸ تکرار شد. در این نشست، در طی یک رای گیری، پکن مجوز میزبانی بازی های ۱۹۹۰ را به دست آورد، این در حالی بود که هیروشیما با ارائه یک برنامه عالی و از نظر فنی در سطح بالا، به عنوان میزبان بازی های آسیایی ۱۹۹۴ انتخاب شد. [ ۱] برای پیروزی در این رقابت، باید حداقل ۳۴ رای کسب می شد.
برای بزرگداشت یازدهمین دوره بازی های آسیایی سه مجموعه تمبر در سال های ۱۹۸۸، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ طراحی و منتشر شد.
عروسک رسمی بازی های آسیایی ۱۹۹۰، با عنوان پان پان، یک پاندا بود.
کشور عراق به دلیل وقوع جنگ خلیج فارس و کشته شدن فهد الأحمد الجابر الصباح، رئیس کویتی شورای المپیک آسیا در جریان این جنگ، از سوی شورای المپیک آسیا تحریم و از حضور در این بازی ها محروم شد. این عدم حضور تا سال ۲۰۰۶ ادامه داشت و عراق در بازی های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه پس چهار دوره غیبت در بازی ها حاضر شد.
•
• رشته های غیررسمی
* کشور میزبان ( چین )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین مسابقات با حضور ۶٬۱۲۲ ورزشکار از ۳۶ کشور آسیا در ۲۷ رشته ورزشی انجام شد.
این بازی ها باعث توسعه بیشتر چین در عرصه ورزش بود، چرا که بعد از آن، این کشور در سال ۱۹۹۳ برای میزبانی المپیک تابستانی ۲۰۰۰ تلاش کرد ( که رقابت برای میزبانی را به سیدنی باخت ) و در نهایت در سال ۲۰۰۱ میلادی برنده رقابت برای میزبانی المپیک تابستانی ۲۰۰۸ شد. در این بازی ها، چین حاکم بلامنازع بود و توانست ۶۰ درصد از مدال های طلا و ۳۴ درصد از کل مدال ها را به دست آورد.
این نخستین مشارکت تایوانی ها در بازی های آسیایی با عنوان چین تایپه بود.
در سال ۱۹۸۳، دو شهر آسیا علاقه خود را برای میزبانی بازی های آسیایی ۱۹۹۰ نشان دادند، یکی پکن، چین و دیگری هیروشیما، ژاپن. جلسه شورای المپیک آسیا در سال ۱۹۸۳ برگزار شد. در آن نشست نام این دو شهر به عنوان نامزدهای کسب میزبانی بازی های آسیایی ۱۹۹۰ مطرح شد. این جلسه سال بعد در سئول، برای ارزیابی میزان آمادگی این شهر برای میزبانی بازی های آسیایی آینده و همچنین میزبانی بازی های المپیک تابستانی ۱۹۸۸ تکرار شد. در این نشست، در طی یک رای گیری، پکن مجوز میزبانی بازی های ۱۹۹۰ را به دست آورد، این در حالی بود که هیروشیما با ارائه یک برنامه عالی و از نظر فنی در سطح بالا، به عنوان میزبان بازی های آسیایی ۱۹۹۴ انتخاب شد. [ ۱] برای پیروزی در این رقابت، باید حداقل ۳۴ رای کسب می شد.
برای بزرگداشت یازدهمین دوره بازی های آسیایی سه مجموعه تمبر در سال های ۱۹۸۸، ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ طراحی و منتشر شد.
عروسک رسمی بازی های آسیایی ۱۹۹۰، با عنوان پان پان، یک پاندا بود.
کشور عراق به دلیل وقوع جنگ خلیج فارس و کشته شدن فهد الأحمد الجابر الصباح، رئیس کویتی شورای المپیک آسیا در جریان این جنگ، از سوی شورای المپیک آسیا تحریم و از حضور در این بازی ها محروم شد. این عدم حضور تا سال ۲۰۰۶ ادامه داشت و عراق در بازی های آسیایی ۲۰۰۶ دوحه پس چهار دوره غیبت در بازی ها حاضر شد.
•
• رشته های غیررسمی
* کشور میزبان ( چین )
wiki: بازی های آسیایی ۱۹۹۰