بازی اخر بانو

عنصر «بازی» که در کتابهای دیگر بلقیس سلیمانی نیز به چشم می خورد، به گفته او مفهومی است که «به مفهوم جعل نزدیک است و جای بزرگی در زندگی دارد. انسان ها در هر زمان و موقعیتی نقشی بازی می کنند یا وادار به بازی نقشی می شوند که بر حسب شرایط سخت تغییر می کند. »
بازی آخر بانو روایت داستان زندگی پرمانع دختری روستایی به نام «گل بانو» است که قصد دارد وارد دانشگاه شود و سرنوشتی را که جامعه، روستا و مادر سرایدار مدرسه و مرده شویش برای وی پیش بینی می کنند تغییر دهد. او در طی زندگی خود عاشق می شود، خواستگاران را رد می کند، تن به ازدواجی می دهد که منجر به طلاق می شود و کودکش توسط شوهر سابق ربوده می شود، و تجربه های گوناگونی را پشت سر می گذارد. در این رمان تیپ های مختلف دهه ۱۳۶۰ ایران نقش دارند: روشنفکر، مبارز سیاسی چپ، کارگزار سیاسی دولت جمهوری اسلامی، حاجی بازاری، زن بی پناه سرگردان و جوانان خلاق و علاقمند به ادبیات.
سبک خاص روایت داستان که در انتها مشخص می شود تجربهٔ داستان نویسی یک هنرجوی کارگاه داستان نویسیِ راوی است، آزادی عمل بیشتری به نویسنده داده است و داستان را در فضایی از شک، حدس و عدم ثبات قرار داده است.