بازپیچیدن

لغت نامه دهخدا

بازپیچیدن. [ دَ ] ( مص مرکب ) برگردانیدن. منعطف ساختن :
عنان را یکی بازپیچی به راست
چنان کز خردمندی تو سزاست.

فردوسی.

سرش بازپیچید و تن راست شد
وگر وی نبودی زمان خواست شد.

سعدی.

و رجوع به پیچیدن شود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید