بازوزنان. [ زَ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) بازوزننده. در حال بازو زدن. بمجاز بال زننده. شناکننده : اجل بازوزنان هر سو همی رفت به خون اندر چو مردان شناور.ازرقی ( از آنندراج )
