بازهر

لغت نامه دهخدا

بازهر. [ زَ ] ( اِ ) پازهر. دزی ازالمستعینی آرد: هوالبازرد و یقال له بازهر؛ ای نافی السم ، کما یقال لحجر من الاحجار بازهر لهذه العلة. ( دزی ج 1 ص 48 ).
- بازهر کانی ؛ فادزهر معدنی است. ( فهرست مخزن الادویه ).
- بازهر گاوی ؛ حجرالبقر است. ( فهرست مخزن الادویه ).
و رجوع به پازهر و پادزهر و بادزهر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس