بازهای مکمل

بازْهایِ مُکَمِّل (base pair)
در زیست شیمی، پیوند دو مولکول باز، یک پیورینو یک پیریمیدین، برای اتصال رشته های مکمل دی اِن اِی به هم. در مولکول دو رشته ای اسید نوکلئیک، آدنین(A) با تیمین (T)، یا اوراسیل در آراِن اِی، و سیتوزین (C) با گوانین (G) جفت می شوند. یک باز در طول یک رشته از مارپیچ دوگانۀ دی اِن اِی و باز دیگر روی رشتۀ مقابل قرار می گیرد، به نحوی که دو باز مکمل مانند پله های نردبانی دو رشتۀ دی اِن اِی را به هم متصل نگاه می دارند. در ساختار دی اِن اِی، چهار باز شرکت می کنند که عبارت اند از آدنین و گوانین (بازهای پیورین)، و سیتوزین و تیمین (بازهای پیریمیدین). آدنین همیشه با تیمین، و سیتوزین همیشه با گوانین جفت می شود.