بازمانستن

لغت نامه دهخدا

بازمانستن. [ ن ِ ت َ ] ( مص مرکب ) مانستن. شباهت داشتن :
بلبل عرشند سخن پروران
باز چه مانند به آن دیگران.
نظامی.

پیشنهاد کاربران

بپرس