این مقاله به بازسازی اقتصادی روسیه پس از فروپاشی شوروی اشاره دارد. روسیه نزدیک به یک قرن دارای یک اقتصاد دستوری بود. پس از فروپاشی شوروی، روند گذار روسیه از اقتصاد دستوری به اقتصاد بازار آغاز شد که با چالش ها و بحران های متعددی همراه بود. [ ۱]
اقتصاد روسیه در دهه های اخیر تجربهٔ کاملاً متفاوتی را با باقی کشورهای جهان تجربه کرده است. نظام اقتصادی این کشور نظامی دولتی بود که عوامل تولید منحصراً در دست دولت قرار داشت. همچنین سیاست های اقتصادی مستقیماً از جانب مرکز برای تمام جمهوری های شوروی ارسال می شد. نظام عرضه و تقاضا، که در اقتصاد بازار آزاد قیمت ها بر اساس آن تنظیم می شوند، و بازار آزاد جایی در این کشور نداشت.
در دههٔ ۱۹۶۰ مصائب اقتصاد روسیه نمایان شد. کاهش نرخ رشد اقتصادی و مواد مصرفی و افزایش سرمایه گذاری در صنایع سنگین و نظامی باعث تضعیف اقتصاد این کشور شد. در نهایت شوروی در سال ۱۹۸۹ دچار بحران اقتصادی شد. [ ۲]
گورباچف برای عبور از این بحران با همکاری بوریس یلتسین گروهی از اقتصاددانان لیبرال به رهبری استانیسلاو شاتالین و گریگوری یاولینسکی تشکیل داد. این گروه طرحی مبنی بر تغییر اقتصاد شوروی از دستوری به بازار آزاد ظرف ۵۰۰ روز ارائه داد. [ ۳] این طرح پس از شوروی به نحوی دیگر ادامه داشت که دربرگیرندهٔ گذر سریع به بازار آزاد، آزادسازی قیمت ها، بازگشایی مرزها و قابلیت تغییر روبل بود. این طرح به موجب دخالت مشاوران آمریکایی صندق بین المللی پول ( آی ام اف ) در زمان گایدار ( اقتصاددان و معاون نخست وزیر در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ ) موجب بروز آشوب شد. جمهوری های شوروی، تأمین کننده مواد خام کارخانه های روسیه و بازار هدف این کارخانه ها بودند. پس از فروپاشی شوروی به دلیل پایان یافتن نظام اقتصاد دستوری این فرایند با نقص مواجه شد لذا کالاهای مصرفی در روسیه کمیاب شد.
در این میان نحو اصلاحات اقتصادی در روسیه در هاله ای از ابهام قرار داشت. عده ای اقتصاددان نظیر لئونید آبالکین، رئیس موسسهٔ اقتصاد آکادمی علوم روسیه، بر اصلاحات تدریجی تأکید داشت. برای این منظور طرحی شش ساله برای گذار از اقتصاد دستوری به اقتصاد بازار آزاد آماده کرده بود. اما یلتسین به نظر عده ای از اقتصاددانان، از جمله چند اقتصاددان جوان، مبنی بر گذر سریع و شتاب زده جذب شد و آن را به کار بست. ایگور گایدار، که خود را طرفدار شوک درمانی معرفی می کرد، عهده دار این وظیفه شد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاقتصاد روسیه در دهه های اخیر تجربهٔ کاملاً متفاوتی را با باقی کشورهای جهان تجربه کرده است. نظام اقتصادی این کشور نظامی دولتی بود که عوامل تولید منحصراً در دست دولت قرار داشت. همچنین سیاست های اقتصادی مستقیماً از جانب مرکز برای تمام جمهوری های شوروی ارسال می شد. نظام عرضه و تقاضا، که در اقتصاد بازار آزاد قیمت ها بر اساس آن تنظیم می شوند، و بازار آزاد جایی در این کشور نداشت.
در دههٔ ۱۹۶۰ مصائب اقتصاد روسیه نمایان شد. کاهش نرخ رشد اقتصادی و مواد مصرفی و افزایش سرمایه گذاری در صنایع سنگین و نظامی باعث تضعیف اقتصاد این کشور شد. در نهایت شوروی در سال ۱۹۸۹ دچار بحران اقتصادی شد. [ ۲]
گورباچف برای عبور از این بحران با همکاری بوریس یلتسین گروهی از اقتصاددانان لیبرال به رهبری استانیسلاو شاتالین و گریگوری یاولینسکی تشکیل داد. این گروه طرحی مبنی بر تغییر اقتصاد شوروی از دستوری به بازار آزاد ظرف ۵۰۰ روز ارائه داد. [ ۳] این طرح پس از شوروی به نحوی دیگر ادامه داشت که دربرگیرندهٔ گذر سریع به بازار آزاد، آزادسازی قیمت ها، بازگشایی مرزها و قابلیت تغییر روبل بود. این طرح به موجب دخالت مشاوران آمریکایی صندق بین المللی پول ( آی ام اف ) در زمان گایدار ( اقتصاددان و معاون نخست وزیر در سال های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۲ ) موجب بروز آشوب شد. جمهوری های شوروی، تأمین کننده مواد خام کارخانه های روسیه و بازار هدف این کارخانه ها بودند. پس از فروپاشی شوروی به دلیل پایان یافتن نظام اقتصاد دستوری این فرایند با نقص مواجه شد لذا کالاهای مصرفی در روسیه کمیاب شد.
در این میان نحو اصلاحات اقتصادی در روسیه در هاله ای از ابهام قرار داشت. عده ای اقتصاددان نظیر لئونید آبالکین، رئیس موسسهٔ اقتصاد آکادمی علوم روسیه، بر اصلاحات تدریجی تأکید داشت. برای این منظور طرحی شش ساله برای گذار از اقتصاد دستوری به اقتصاد بازار آزاد آماده کرده بود. اما یلتسین به نظر عده ای از اقتصاددانان، از جمله چند اقتصاددان جوان، مبنی بر گذر سریع و شتاب زده جذب شد و آن را به کار بست. ایگور گایدار، که خود را طرفدار شوک درمانی معرفی می کرد، عهده دار این وظیفه شد. [ ۱]
wiki: بازسازی اقتصادی روسیه