بازرهیدن. [ رَ دَ ] ( مص مرکب ) نجات یافتن. رهیدن : تنت بجان ای پسر این جان تست بازرهد روزی از آبستنی.ناصرخسرو.گویند بگوی ترک تُرکت تا بازرهی ز پاسبانی تَرک چو تو تُرک نبود آسان ترکی تو نه دوغ ترکمانی.سنائی.