بازرس بهداشت محیط

مطابق با گایدلاین بازرسی بهداشتی مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی و اماکن عمومی مرکز سلامت محیط و کار، تعریف مأمور بهداشت محیط عبارتست از: شخصی که مسئول توسعه، پیاده سازی و اجرای سیاست های بهداشتی از جمله بهداشت محیط می باشد. مأمور بهداشت محیط خطرات بهداشتی بالقوه پیرامون محیط زندگی را شناسایی نموده و روش یا روش های آن را توصیه می نماید. ماموران بهداشت محیط باید دارای مدرک دانشگاهی در مقطع کاردانی، کارشناسی یا کارشناسی ارشد در رشته مهندسی بهداشت محیط و گرایش های مرتبط باشند. [ ۱] [ ۲] همچنین مطابق بند 3 ماده یک آیین نامه اجرایی قانون اصلاح ماده 13 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی بازرس بهداشت محیط فردی است که با دریافت کارت بازرسی از وزارت بهداشت، به عنوان بازرس یا مأمور بهداشت محیط شناخته می شود جهت کنترل و نظارت های حوزه موضوع آیین نامه اجرایی مذکور فعالیت می نماید. [ ۳]
در سال ۱۳۹۲ شمسی حدود ۴۰۰۰ نفر و تا سال ۱۴۰۲ نزدیک به ۸۰۰۰ مأمور یا کارشناس بهداشت محیط در سطح مراکز بهداشتی درمانی ایران مشغول به فعالیت هستند. [ ۴] بازرسان یا مأموران بهداشت محیط با کاربرد توانایی های خود و تلفیق آن با جنبه های بهداشتی و انجام مداخلات لازم از طریق کنترل فاکتورهای زیست محیطی مؤثر بر سلامت، در کنار دیگر کارشناسان بهداشتی مثل بهداشت عمومی و مبارزه با بیماریهای بهداشت مدارس و. . . تلاشگران ارتقاء سطح بهداشت و پیشگیری از بیماری ها در شبکه های بهداشتی ایران محسوب می گردند.
ماموران یا کارشناسان بهداشت محیط در کشورهای مختلف با نام های گوناگونی از جمله:
• افسر بهداشت محیط ( به انگلیسی: environmental health officer )
• افسر حفاظت از محیط ( به انگلیسی: environmental protection officer )
• بازرس بهداشت عمومی ( به انگلیسی: public health inspector )
• متخصص بهداشت محیط ( به انگلیسی: environmental health specialist )
• متخصص محیط ( به انگلیسی: environmental specialist )
نیز نامیده می شوند. [ ۵]