بازبرده

لغت نامه دهخدا

بازبرده. [ ب ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) عقب برده. واپس برده. پس برده و جز اینها. و گاه نیز بمعنی برده است. و رجوع به بازبردن شود :
اول دل بازبرده پس ده
ا دست بدارمت ز فتراک.
سعدی ( ترجیعات ).

پیشنهاد کاربران

بپرس