بازبدایی
لغت نامه دهخدا
بازبدایی. [ زَ ] ( اِخ ) بازبداوی. ابوعلی مثنی بن یحیی بن عیسی بن هلال تمیمی معروف به بازبدایی نیای ابویعلی احمدبن علی بن مثنی بود. در بغداد سکونت گزید و در آنجا حدیث گفت و بسال 223 هَ. ق. درگذشت. وی منسوب به بازبدی است. ( از معجم البلدان ). و رجوع به انساب سمعانی شود.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید