بازاچ

لغت نامه دهخدا

بازاچ. ( اِ ) دایه ناف که بتازیش قابله گویند یعنی آن دایه که تعهد زچه کند.و آنان که با رای مهمله خوانند خطاست. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

= پازاچ

پیشنهاد کاربران

بپرس