بازارگه. [ گ َه ْ ] ( اِ مرکب ) مخفف بازارگاه. میدان دادوستد. میدان معامله : پرستنده و دایه ٔبی شمارز بازارگه تا در شهریار.فردوسی.ببازارگه بسته آئین براه ز دروازه تاپیش درگاه شاه.فردوسی.و رجوع به بازارگاه شود.