بازار گرد

لغت نامه دهخدا

بازار گرد. [ گ َ ] ( نف مرکب ) مردم بی تمکین و لاابالی را گویند. ( انجمن آرا ) ( آنندراج )( ناظم الاطباء ). || پول رایج :
نیست با جودش ازپی مقدار
سیم بازارگرد را بازار.
سنایی ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ).

پیشنهاد کاربران

بپرس