بازار خودفروشی

دانشنامه عمومی

بازار خودفروشی: رمانی بدون قهرمان ( به انگلیسی: Vanity Fair: A Novel without a Hero ) کتابی است از ویلیام تاکری نویسنده انگلیسی که برای اولین بار در سال ۱۸۴۷–۱۸۴۸ منتشر شد.
این رمان دو بار به فارسی ترجمه شده است. اولین ترجمه تحت عنوان «یاوه بازار» در سال ۱۳۳۴ توسط فرح یکرنگی ( دواچی ) و بنگاه ترجمه و نشر کتاب چاپ شد. [ ۱] دومین ترجمه تحت عنوان «بازار خودفروشی» ( برگرفته از این بیت حافظ: در کوی ما شکسته دلی می خرند و بس/بازار خودفروشی از آن سوی دیگر است ) توسط منوچهر بدیعی و انتشارات نیلوفر در سال ۱۳۶۸ منتشر شد. [ ۲]
• ۱۹۳۲: Vanity Fair به کارگردانی چستر فرانکلین محصول آمریکا
• ۱۹۳۵: بکی شارپ به کارگردانی روبن مامولیان محصول آمریکا
• ۱۹۷۶: Vanity Fair به کارگردانی ایگور ایلیسنکای و ماریته میات محصول شوروی
• ۲۰۰۴: Vanity Fair به کارگردانی میرا نایر محصول انگلستان و آمریکا
عکس بازار خودفروشی
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

بازارِ خودفروشی (Vanity Fair)
(با عنوان فرعی رمانی بی­ قهرمان) رمانی از ویلیام مِیک پیس تَکِری، به زبان انگلیسی، منتشرشده در ۱۸۴۸. داستان با دو طرح و توطئۀ نامرتبط به هم پیش می­ رود. ماجرای رب­کا (بِکی) شارپهیچ ربطی به ماجرای دوست دورۀ تحصیلش، املیا سدلی، ندارد، اما نویسنده این دو ماجرا را به موازات هم روایت می­ کند. بکی زنی فقیر است و چندان در قید و بند اخلاقیات نیست. هدف او رسیدن به ثروت و عشق است و در این راه از هیچ ترفندی فروگذار نمی­ کند. به عکس، املیای شریف و صادق، حتی پانزده سال پس از درگذشت نامزدش، به او وفادار می­ ماند و سرانجام با عاشق وفادار خود، دابین، پیوند زناشویی می­ بندد. بازار خودفروشی، که عنوان فرعی اش نمایانگر خصلت مبارزه جوی آن تواند بود، به ­رغم پیچیدگی و درازگویی های آن، از آثار مهم و تأثیرگذار قرن ۱۹ انگلستان به شمار می رود. نویسنده در ضدیّت با رمان­ های دورۀ ویکتوریایی، شخصیت­ هایی جاندار با تناقض­ هایی درونی آفریده است و به خلاف پیشینیان و حتی هم­ دوره­ های خود از پرداختن به خصایل و پیش داوری های اخلاقی پرهیز کرده است. این رمان به فارسی ترجمه شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس