بازار اوراق بهادار

دانشنامه آزاد فارسی

بازار اوراق بهادار (stock exchange)
(یا: بازار بورس) مؤسسۀ خرید و فروش اوراق بهادار و سهام، جایگاهی که در آن سهام شرکت ها، کارخانه ها و بانک ها و غیره دادوستد می شود. بزرگ ترین بازارهای اوراق بهادار عبارت اند از لندن، نیویورک (وال استریت)، و توکیو. قدیمی ترین بازارهای اوراق بهادار نیز عبارت بودند از آنتورپ(۱۴۶۰)، هامبورگ (۱۵۵۸)، آمستردام (۱۶۰۲)، نیویورک (۱۷۹۰) و لندن (۱۸۰۱). تقسیم بندی پیشین بازار اوراق بهادار لندنبین دلالان (که سهام را از کارگزاران می خریدند تا به مردم بفروشند) و کارگزاران (که سهام را در مقابل دریافت کارمزد، «سود کارگزار بورس»، فقط به دلالان می فروختند) در ۱۹۸۶ ملغی شد. اولین زنی که بازار اوراق بهادار لندن را اداره کرد، کلارا فورسبود که در ژانویۀ ۲۰۰۱ به مدیریت این بازار منصوب شد. بورس اوراق بهادار ایران در ۱۳۴۶ش تأسیس شد. از ۱۳۶۹ محاسبۀ شاخص بهای سهام در بورس تهران آغاز شد که مقدار آن از ۴۷۲ واحد در ۱۳۷۰ به ۱۲,۱۱۳ واحد در ۱۳۸۳ رسید. تعداد شرکت های پذیرفته شده در بورس از ۴۲۲ شرکت در پایان ۱۳۸۳ به ۴۳۵ شرکت در پایان ۱۳۸۵ افزایش یافت. قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران در ۱۳۸۴ به تصویب رسید. سازمان بورس علاوه بر تهران در شهرداری تبریز و شیراز نیز شعبه دارد.

جدول کلمات

بورس

پیشنهاد کاربران

بپرس