باز سوینسون

باز سوینسون یا سارگپه سوینسون ( نام علمی: Buteo swainsoni ) نام یک گونه از سرده سارگپه و راسته بازسانان ( Accipitriformes ) است. این گونه به نام ویلیام سواینسون، طبیعت شناس بریتانیایی نام گذاری شده است. در زبان عامیانه به باز ملخ خوار معروف است، زیرا به Acrididae ( ملخ ها ) علاقه زیادی دارد و هر زمان که این حشرات در دسترس باشد با حرص و ولع می خورد. زیستگاه زادآوری آنها چمنزارها و مراتع خشک در غرب آمریکای شمالی است. آنها یک لانه چوبی در درخت یا درختچه یا لبه صخره می سازند. این گونه یک مهاجر از راه دور است که در آرژانتین زمستان گذرانی می کند. به عنوان یک سرگردان در همسایه شیلی، در کشورهای جزیره ای جمهوری دومینیکن، و ترینیداد و توباگو، و در نروژ ثبت شده است. این گونه از دیدگاه رده بندی به شاهین گالاپاگوس نزدیک است، همان طور که تحقیقات اخیر نشان داده است. سپس شاید ۳۰۰۰۰۰ سال پیش، زمانی بسیار کوتاه در تکامل، از پرندگان سرزمین اصلی جدا شد.
باز سواینسون شکاری و عضوی میان جثه از سرده سارگپه ها است. به طور گسترده ای از نظر اندازه با سارگپه دم سرخ ( B. jamaicensis ) همپوشانی دارد، گونه ای مرتبط که تقریباً در سراسر آمریکای شمالی به عنوان ساکن تولیدمثلی یافت می شود. طول باز سواینسون به طور متوسط کمی کوتاه تر، ۴۳ تا ۵۶ سانتی متر ( ۱۷ تا ۲۲ اینچ ) و وزن کمی کمتر، ۰٫۵ تا ۱٫۷ کیلوگرم ( ۱٫۱ تا ۳٫۷ پوند ) است. با این حال، شاهین سواینسون دارای طول بال کمی بلندتر در ۱۱۷–۱۳۷ سانتی متر ( ۴۶–۵۴ اینچ ) ، با بال های باریک تر و کشیده تر از باز دم سرخ است. بازهای سواینسون ماده، با وزن متوسط ۱٫۱۵ کیلوگرم ( ۲٫۵ پوند ) ، تا حدودی بزرگ تر و سنگین تر از نرها هستند، به طور متوسط ۰٫۸۱ کیلوگرم ( ۱٫۸ پوند ) . در میان اندازه های استاندارد، وتر بال ۳۶٫۲–۴۲٫۷ سانتی متر ( ۱۴٫۳–۱۶٫۸ اینچ ) ، دم ۱۸٫۵–۲۳٫۴ سانتی متر ( ۷٫۳–۹٫۲ اینچ ) ، قلم پا ( تارسوس ) ۶٫۲–۸ سانتی متر ( ۲٫۴–۳٫۱ اینچ ) و نوک ( ۲٫۴–۳٫۱ اینچ ) از شکاف ) ۳–۳٫۵ سانتی متر ( ۱٫۲–۱٫۴ اینچ ) است. در حین پرواز، باز سواینسون بال های خود را به صورت دووجهی کمی نگه می دارد. در حالی که اوج می گیرد کمی به جلو و عقب خم می شود. دو تنوع رنگی اصلی وجود دارد. بیش از ۹۰٪ از افراد ریخت روشن دارند. ریخت تیره بیشتر در غرب دور دامنه پراکنش رایج است: بزرگسالان دارای شکل روشن در زیرتنه آنها سفیدرنگ هستند و روی قفسه سینه یک «سنگ» تیره و قرمز و گلو و صورت سفید قابل توجه است. بال های زیرین که هنگام اوج گیری پرنده دیده می شوند، دارای آسترهای روشن ( لبه جلویی ) و پرهای تیره پرواز ( لبه دنباله دار ) هستند که الگویی منحصر به فرد در میان شکارچیان آمریکای شمالی است. دم خاکستری مایل به قهوه ای با حدود شش نوار تیره باریک و یک نوار پیش پایانی پهن تر است. روتنه قهوه ای است. جوجه ها شبیه هم هستند اما نواحی تیره دارای خال های کم رنگ و نواحی روشن به خصوص پهلوها دارای خال های تیره هستند. قفسه سینه رنگ پریده با برخی علائم تیره تر است. نوار پیش پایانی دم کمتر مشخص است. پرندگان در اولین بهار خود ممکن است به دلیل سایش پر، سرهای رنگ پریده داشته باشند. پرندگان تیره رنگ قهوه ای تیره هستند به جز یک لکه روشن در زیر دم. یک نوع حنایی وجود دارد که در زیرتنه با نوارهای قرمز روشن تر است. دم در هر دو ریخت شبیه دم های ریخت روشن است.