باز زرین پر

لغت نامه دهخدا

باز زرین پر. [ زِ زَرْ ری پ َ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از آفتاب :
فراز چتر مروارید زان شدباز زرین پر
که مرغ صبح رایکدم نبود از ناله آرامش.
( از آنندراج ).
و رجوع به باز زر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس