باز خندیدن

لغت نامه دهخدا

بازخندیدن. [ خ َ دی دَ ] ( مص مرکب ) خندیدن :
چون سید عامری چنین دید
از گریه گذشت و بازخندید.
نظامی.
گفتی به سخن چو کار بندند
زآن نظره چو غنچه بازخندند.
نظامی.
|| روی خوش نشان دادن. بشاشت نمودن :
مجنون کمر نیاز بندد
لیلی برخ که بازخندد.
نظامی.

فرهنگ فارسی

خندیدن

پیشنهاد کاربران

بپرس