باز جره. [ زِ ج ُرْ رَ / رِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) نوعی باز. شاهین : از شکوه عدل و امن او تذرو و کبک راباز جره زقه داد و چرغ زیر پر گرفت.مسعود سعد.
