باز جای بردن. [ زِ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) بجای اول رجعت دادن. عودت بمحل خود دادن : تکین بدید بکوی اوفتاده مسواکش ربود تا ببرد بازجای و باز کده.عماره ( از حاشیه فرهنگ اسدی خطی نخجوانی ).
