( باز جای آوردن ) باز جای آوردن. [ زِ وَ دَ ] ( مص مرکب ) بر جای نخست آوردن. به مکان اول برگرداندن. بقرار اصل باز بردن. بحال نخست بازگرداندن. || مجازاً رهانیدن : وزان پس بباشم به پیشش بپای ز خشم و ز کین آرمش بازجای.فردوسی.
