باز بازان. [ زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) سرآمد بازان. ( از مقوله شاه شاهان ) : عقابان ببازی و کبکان بجنگ سر باز بازان درآرد به ننگ.نظامی ( شرفنامه چ وحید ص 175 ).
