باریک کمر

لغت نامه دهخدا

باریک کمر. [ ک َ م َ ] ( ص مرکب ) آنکه میانی لاغر دارد. باریک میان متناسب اندام. نازک میان. || معشوق. معشوقه.

فرهنگ فارسی

آنکه میانی لاغری دارد

پیشنهاد کاربران

موی میان. ( ص مرکب ) کسی که کمری سخت باریک دارد. کمرباریک. میان باریک. ( یادداشت مؤلف ) :
در عشق تو شد موی زبانم به گزاف
کآن موی میان ز غم دلم کرد معاف.
خاقانی.

بپرس