باریک پیچه ها

لپتوسپیراها باکتری های بلند و باریکی هستند که در حدود ۱/۰ میکرومتر عرض و ۶ تا ۲۰ میکرومتر طول داشته و یک یا دو انتهای آن ها قلاب مانند می باشد. آنها با رنگ های باکتریایی معمولی خوب رنگ نگرفته و با میکروسکپ زمینه تاریک بهتر دیده می شوند. لپتوسپیراها هوازی اجباری هستند که می توانند در محیط کشت مایعی که به آن سرم یا آلبومین افزوده شده است رشد کنند.
دو گونه لپتوسپیرا اینتروگانس و لپتوسپیرا بیفلکسا وجود دارد که اولی شامل باکتری های بیماریزای انسانی بوده و دومی گروهی از باکتری های ساپروفیت را در بر می گیرد.
لپتوسپیرا اینتروگانس می تواند با روش های سرولوژیک به گروه های سرمی و تیپ های سرمی زیادی تقسیم بندی فرعی شود. به بیشتر این ها نام های اختصاصی داده شده است و عده ای که بطور ویژه ای با بیماری های انسان ارتباط دارند شامل لپتوسپیرا ایکتروهمرراژیه، لپتوسپیرا کانیکولا و لپتوسپیرا هبدومادیس می باشد.
پاتوژنز
ـ لپتوسپیروز به فرمهای مختلف بالینی نظیر فرم حاد، تحت حاد، مزمن و نیز فرم فاقد علائم بالینی تظاهر می یابد و بیماریزایی آن به دلیل برخی از خصوصیات میکروارگانیزم به شرح زیر می باشد:
ـ تولید همولیزین توسط میکروارگانیزم سبب همولیز وسیع داخل عروقی گردیده و باعث هموگلوبینوری می شود.
ـ تخریب دیواره سلولی عروق و ایجاد پتشی گسترده
ـ تخریب عروق کلیوی و همولیز شدید داخل عروقی، آنوکسی آنمیک و نفروز هموگلوبینوریک
ـ تجمع باکتری در پارانشیم کلیه و ایجاد نفریت و دفع جرم از طریق ادرار
ـ مرگ حیوان به دلیل سپتی سمی، آنمی همولیتیک و اورمی
ـ سقط جنین ( چند هفته پس از سپتی سمی ) به دلیل ضایعات ایجاد شده در جنین
ـ انسفالیت به دلیل تجمع باکتری در سیستم اعصاب مرکزی