باریک تار

لغت نامه دهخدا

باریک تار. ( ص مرکب ) پارچه یا فرشی که تارهای ظریف دارد. فَش ، فشوش ؛ گلیم درشت باریک تار. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

پارچه که تار های ظریف دارد

پیشنهاد کاربران