باریزبافی

لغت نامه دهخدا

باریزبافی. ( حامص مرکب ) عمل باریزباف : کمال جذبه و قوت باطن ایشان در مرتبه [ علیا ] بوده و بباریزبافی مشغول بوده اند. ( مزارات کرمان ص 140 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس