باریار

لغت نامه دهخدا

باریار. ( اِ ) گل و میوه. ( ناظم الاطباء ). گل. میوه. ( دِمزن ). || خواربار. ( ناظم الاطباء ). || دفعه. دوبار یار. || قصر. ( دِمزن ). || ستور بارکش. || ستور. ( ناظم الاطباء ). || بار. ( ناظم الاطباء ) ( دِمزن ). || کوچه بن بست. ( ناظم الاطباء ). بن بست. ( دِمزن ).

فرهنگ فارسی

گل و میوه خواربار

پیشنهاد کاربران

بپرس