باریاء

لغت نامه دهخدا

باریاء.( معرب ، اِ ) حصیر بافته. حصیر. بوریا. ( آنندراج ). آنچه از گیاه بافند برای گستردن. حصیری که از نی بافته باشند. بوریا و حصیر بافته. ( ناظم الاطباء ). معرب بوریا. رجوع به باری و المعرب جوالیقی ص 46 س 31 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس