بارکث

لغت نامه دهخدا

بارکث. [ ک َ ] ( اِخ ) قریه ای است از قریه های اشروسنه که بعدها جزو قرای سمرقند شد. ( معجم البلدان ) ( انساب سمعانی ) . اصطخری در مسالک الممالک چ 1927 م. لیدن یارکث آورده است. رجوع به ص 323 همان کتاب و احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 138 شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس